سیستم ایمنی سالم با مهاجمان خارجی مانند باکتریها و ویروسها میجنگد، بدون اینکه زیاده روی کند و به بافتهای سالم آسیب بزند؛ مثلاً بیماریهای خود ایمنی و التهابهای مزمن به بافتهای سالم حمله میکنند.
عوامل گوناگونی میتوانند بر عملکرد سیستم ایمنی اثر بگذارند، مثلاً کمبود خواب و استرس میتواند موقتاً سیستم ایمنی را سرکوب کند. اما در مورد ورزش چطور؟ یا دقیقتر بگوییم، در مورد بدنسازی چطور؟
مطالعات زیادی به بررسی اثر تمرینات هوازی بر سیستم ایمنی پرداختهاند و نتیجه این بوده که ورزش هوازی در حد متوسط، تأثیرات مثبتی بر عملکرد ایمنی دارد و حتی میتواند ریسک ابتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مثلاً سرماخوردگی را افزایش بدهد. اما ورزشهای سنگین یا ورزشهای طولانی مدت مانند ماراتن، اثر معکوس دارند چون دفاع بدن در برابر عفونت را با افزایش احتمال ابتلا به ویروسهای مزاحم ضعیف میکند. بزرگترین آسیب به عملکرد ایمنی، سخت و شدید تمرین کردن بدون فرصت دادن به بدن جهت ریکاوری است.
تأثیر فزایندهی تمرینات خسته کننده که تمرینات شدید دیگری را به دنبال دارند، اثر منفی بر سیستم ایمنی میگذارند. بیش از حد تمرین کردن بدون ریکاوری و استراحت کافی، فعالیت سلولهای قاتل را سرکوب میکند، سلولهایی که با ویروسها میجنگند و کمک میکنند سلولهای تومور جای پای خود را در بدن محکم نکنند. احتمالاً دوست ندارید این سلولهای محافظتان را ضعیف کنید! ورزش در حد اعتدال به نفع سیستم ایمنی و عملکرد سلولهای قاتل است در حالی که بیش از اندازه تمرین کردن، توانایی آنها را مختل خواهد کرد.
تمرینات بدنسازی چطور؟ تمرین دادن بدن در برابر مقاومت (با وزنه) باعث میشود سازگاریهای زیادی در بدن روی بدهد که کل بدن را تحت تأثیر قرار خواهد داد. اما بدنسازی و وزنه زدن چگونه میتواند توانایی سیستم ایمنی را در مبارزه با عفونتها بالا ببرد؟
بدنسازی و سیستم ایمنی
بیشتر مطالعاتی که به تأثیر ورزش بر سیستم ایمنی پرداختهاند بر ورزش استقامتی متمرکز شدهاند. سلامت ایمنی مسئلهی بسیار مهمی در حوزهی ورزش است، مخصوصاً برای افرادی که ورزشهای سنگین انجام میدهند مانند ماراتن. اما مطالعات اندکی به اثر تمرینات بدنسازی بر فعالیت ایمنی بدن پرداختهاند که یکی از قدیمیترین آنها به سال 1996 برمیگردد.
تمرینات قدرتی موقتاً تعداد سلولهای ایمنی در گردش را که به محافظت از بدن در برابر عفونتها کمک میکنند افرایش میدهند. این سلولها بخشی از سیستم درونی بدناند و شامل انواع خاصی از گلبولهای سفید و سلولهای قاتل میشوند
در این مطالعهی کوچک 22 نفر در برنامهی بدنسازی شرکت داشتند. نیمی از آنها جوان بودند (بین 20 و 30 ساله) و بقیه سنین بالاتری داشتند (بین 65 تا 80 ساله). برخی از این اشخاص سالم بودند و برخی دیگر آرتریت روماتوئید داشتند. برنامهی بدنسازی آنها شامل وزنه زدن با 80 درصد از یک تکرار بیشینه با 8 تکرار در هر ست بود (سه ست در هر جلسه). آنها به مدت 12 هفته و سه بار در هفته تمرین کردند. یک گروه کنترل هم وجود داشت که ورزش نمیکردند.
وقتی محققان شاخصهای گوناگون از جهت سیستم ایمنی را سنجیدند دریافتند هیچ تفاوت قابل توجهی میان گروه تمرین و گروه کنترل وجود ندارد. یعنی تمرین قدرتی با استفاده از مقاومت نسبتاً بالا نتوانسته بود تأثیری بر عملکرد ایمنی افراد بگذارد، اما این فقط یک مطالعه بوده است!
پژوهشهای جدیدتر نشان میدهند تمرینات قدرتی موقتاً تعداد سلولهای ایمنی در گردش را که به محافظت از بدن در برابر عفونتها کمک میکنند افرایش میدهند. این سلولها بخشی از سیستم درونی بدناند و شامل انواع خاصی از گلبولهای سفید و سلولهای قاتل میشوند. این تقویت فعالیت ایمنی در افراد سنین بالاتر کمرنگ بوده است زیرا خود ِ سالخوردگی بر سیستم ایمنی اثر میگذارد.
سیستم ایمنی ما درست مانند سایر قسمتهای بدن، طی پروسهای به نام immunosenescence یا همان پیری سیستم ایمنی، سالخورده میشود. تحقیقی نشان میدهد فعالیت تقویت شدهی سلولهای ایمنی بعد از بدنسازی میتواند راهی برای افزایش واکنش ایمنی باشد که افراد سالمند با آن مواجهاند. اما در این مورد که چه نوع تمرین بدنسازی بهتر است مطالعهی چندانی انجام نشده است و همچنان سؤالهای زیادی در مورد تمرین بدنسازی و سیستم ایمنی وجود دارد.
تمرین بیش از اندازه
به طور کلی هیچ شواهد و مدارک مستحکمی وجود ندارد که حاکی از آن باشد افرادی که به طور مرتب بدنسازی کار میکنند، کمتر در معرض ابتلا به عفونت سیستم فوقانی تنفسی هستند یا کمتر ممکن است آنفلوانزا بگیرند که البته برخلاف افزایش تعداد سلولهای ایمنی است که در برخی از مطالعات مشاهده شده است. از سویی دیگر، تحقیق در این زمینه محدود است. ضمناً برای افراد سالمندی که دچار پیری سیستم ایمنی شدهاند، بدنسازی مفید است. تمرین هوازی با شدت متوسط ظاهراً میتواند از تعداد روزهای سرماخوردگی و بیماری کم کند و این نتیجهای است که از مطالعهای که در نشریهی طب ورزشی منتشر شده گرفته شده است. بنابراین به طور کلی ورزش کردن تا زمانی که در آن زیاده روی نکنید میتواند در مبارزه با بیماریها به شما کمک کند.
چیزی که واضح است اینکه تمرینات بسیار سنگین بدنسازی یا بیش از حد تمرین کردن تأثیر منفی بر سلامت ایمنی بدن دارند. تمرین خیلی زیاد میتواند ترشح هورمون استرس مانند کورتیزول را افزایش بدهد و این چیزی نیست که مطلوب ما باشد! افزایش کورتیزول، توانایی بدن برای مبارزه با عفونت را کاهش میدهد. وقتی غدد آدرنال، کورتیزول بیش از حد تولید میکنند، فعالیت گلبولهای سفید که با باکتریها و ویروسها میجنگند سرکوب خواهد شد و ضمناً فعالیت سلولهای قاتل نیز خنثی میشود. واقعیت این است که هر نوع ورزش ناتوان کننده و بیش از اندازهای، چه هوازی و چه بدنسازی، برای سیستم ایمنی خوب نیست. هر ورزشی که انجام میدهید بدنتان نیاز به استراحت و بازسازی بین جلسات تمرینی دارد.
تغذیهی سالم و کافی نیز از ضروریات عملکرد درست سیستم ایمنی است. شما باید کالری کافی و درشت مغذیهای لازم برای پشتیبانی از سیستم ایمنیتان را دریافت کنید. ویتامینهایی که نقش مهمی در عملکرد ایمنی دارند شامل ویتامین A، ویتامین C، ویتامین D و ویتامین E میشوند. روی، سلنیوم و آهن نیز از املاح مهم برای سیستم ایمنیاند که با داشتن رژیم غذایی متعادل به آنها خواهید رسید.
از جمله سوالات بسیار زیادی که خانمها در مورد بدنسازی دارند اینست که آیا تمرینات بدنسازی روی سایز سینهها تاثیر دارد یا خیر؟
بخش زیادی از حجم سینه بانوان را چربی تشکیل میدهد، شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت میکنند تعیین میشود. این رشتهها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت سن، شل و یا کشیده میشوند و سبب آویزان شدن سینهها میشود.
مهمترین نکته در مورد جذابیت سینه بانوان فقط سایز آن نیست بلکه خوش فرم بودن سینهها است. توصیه ما این است که اگر از فرم سینههای خود راضی نیستید با تمرینات بدنسازی میتوانید سینههایی خوش فرم و سفت داشته باشید. اما تغییر در سایز سینهها نیازمند برخورداری از یک رژیم غذایی سالم و هدفند نیز هست.
توجه کنید که تغییر در سایز سینهها مربوط به میزان ذخیره چربی موجود در آن است و تمرینات بدنسازی تنها عضلاتی که در زیر پستانها قرار گرفته است را رشد خواهند داد که میتواند مقداری سینهها را بزرگتر نشان دهد اما در خوش فرم کردن سینهها بسیار اثرگذار است.
به طور کلی چربیهای ذخیره شده در بدن (مردان یا زنان) به صورت موضعی از بین نمیرود یعنی بافت چربی به نسبت مشخصی از تمام اعضای بدن کم می شود و نمیتوانید فقط قسمت خاصی را لاغر کنید. مثلاً باور غلطی که عموم تصور میکنند با انجام تمرینات شکم یا پهلو چربیهای شکم و پهلو از بین میرود! پس توجه کنید که اگر روی عضلات سینه کار کنید چربیهای این ناحیه از بین نمیرود بلکه رژیم غذایی شما تعیین کننده کوچکتر شدن یا بزرگتر شدن سینهها است و ورزش کردن فقط باعث میشود عضلات سینه بزرگتر و قویتر شود (عضله سینه از بافت چربی آن مجزا است) و در نتیجه بافت کلی سینه خوش فرمتر شود.
بهترین و مؤثرترین راه برای کاهش سایز سینه؛ انجام ورزشهای هوازی است. چرا که این تمرینات موجب افزایش سوخت و ساز و کاهش چربی در بدن میشود. اما لازم است بدانید این تمرینات موجب کاهش چربی در کل بدن میشود، یعنی نباید انتظار داشت که این تمرینات فقط روی چربی سینه تأثیر داشته باشند. علاوه بر تمرینات هوازی، کار با وزنه و تمرینات بدنسازی هم بر روند کاهش وزن و فرم دادن به سینهها تأثیر گذار خواهد بود. تمرینات با وزنه مثل انواع حرکات پرس سینه ،بالا سینه و قفسه سینه کمک زیادی به سفتی و خوش فرم شدن سینهها میکند. اما نباید نقش رژیم غذایی صحیح را نادیده گرفت. چرا که کمیت و کیفیت تغذیه یعنی میزان خوردن و اینکه شما چه میخورید نیز بر کاهش و یا افزایش سایز سینه تأثیر دارد. اگر شما فقط به تمرینات ورزشی اکتفا کنید و از رژیم غذایی غافل شوید، نتیجهای در بر نخواهد داشت.
پس نتیجه نهایی اینکه:
اگر سینههای کوچکی دارید میتوانید با تمرینات بدنسازی و تغذیه مناسب پستانهایی خوش فرم و بزرگتر از قبل داشته باشید.
اما اگر سینههای شما بزرگ است و دچار افتادگی سینه هستید با تمرینات بدنسازی و تغذیه مناسب تنها میتوانید آنها را کوچکتر و سفتتر کنید اما برای فرم دهی و سر بالا کردن سینهها باید عمل جراحی را انتخاب کنید.
نکته مهم دیگر اینست که تنها به سایز و فرم سینهها توجه نکنید چراکه داشتن شکمی صاف و کمری باریک میتواند هم سینهها و هم باسن شما را بزرگتر و زیباتر نیز جلوه بدهد.
بزرگی و یا کوچکی سینهها درست به مانند داشتن شکمی صاف و یا چاق میماند اگر چه دلایل مختلفی مانند ژنتیک و وراثت مهم هستند اما مهمترین دلیل آن انتخاب است. اگر بیمار نیستید پس خوتان انتخاب کردهاید تا چاق باشید، لاغر باشید و سینههای کوچکی داشته باشید. نمیتوان فقط با خوردن و خوابیدن شکمی صاف و سینههایی خوش فرم داشت بلکه این ورزش و تمرینات بدنی است که از شما آنچه دوست دارید خواهد ساخت پس به بدنسازی به عنوان یک هنر بنگرید و آن را بیاموزید.
موفق باشید.
آیا تا به حال به این موضوع اندیشیدهاید که واقعاً برای رشد عضلات بدن چه مقدار طول میکشد؟ چقدر زمان لازم است به اندام دلخواه خود و یا شاید بیشتر از یک اندام معمولی برسید؟ چه مدت زمان میبرد تا عضلهسازی کنید؟ پاسخ این سوال بسیار آسان است. اینکه رشد عضلات بدن چه مقدار طول میکشد و مدت زمان تأثیر بدنسازی کاملاً بستگی به ساختار بدنیتان دارد، در واقع ژنتیکتان تایین کنندهی نوع بدن شما و نحوهی پاسخدهی آن به تمرینات را تعریف میکند.
عوامل فراوانی بر سرعت عضله سازی مؤثر هستند. برخی از افراد نسبت به سایر مردم به سرعت و به میزان بیشتری تودهی عضلانی (مستعد برای عضلانی شدن) میسازند. اگرچه، در حقیقت این ژنتیک است که نوع و مقدار ظرفیت بدن را تعیین میکند، اما لازم است بهمنظور دستیابی به بدنی متناسب و عضلانی با جدیت تمرینات خود را دنبال کنید و رژیم غذایی صحیحی داشته باشید. باور کنید یا نه، اینها عوامل مهمی برای رسیدن شما به اهدافتان برای داشتن اندامی عضلانی و فیت میباشد.
بعد از اولین ماه شروع تمرینات قدرتی و با فرض اینکه شما یک رژیمغذایی مناسب با وضعیت بدنیتان مصرف میکنید و تمرینات شدید و سنگین خود را به شکل منظم انجام میدهید. تحت این شرایط یک مرد با تیپ بدنی و وزن متوسط میتواند انتظار افزایش حجم نیم کیلو الی یک کیلوگرم در طی یک ماه داشته باشد.
درست فکر میکنید، این مقدار افزایش در حجم و رشد عضلات بدن چندان زیاد نیست، اما عضله سازی اساساً نیاز به 6 ماه در سال تمرینات مداوم و جدی دارد. اگر شما به مدت 6-7 ماه به تمرینات خود سخت بچسبید و به طور منظم، با جدیت پیگیر شوید، میتوانید حدود 2 و نیم الی 5 کیلوگرم عضلهی جدید بسازید.
بعد از یک سال، از 5 کیلو به 9 الی 11 کیلوگرم دست مییابید. حتی 5 کیلوگرم افزایش عضله نیز در نوع خود بسیار زیاد است، سرعت و افزایش عضلهسازی در بدنتان بعد از مدتی به گونهای پیش میرود که حتی نمیتوانید تصورش را بکنید. این مقدار از افزایش حجم عضلانی در طول یک سال برابر با کار بسیار شدید عضلات است
احتمالاً تاکنون انواع مختلف رژیم غذایی را امتحان کردید یا حداقل با نمونههایی از آنها آشنا هستید، در اینجا میتوان به 20 الی 80 نقش مختلف و تاثیرات آشکار آنها بر بدن اشاره کرد.
برای نمونه، تمام اعمالی که برای وزن آوردن و تناسب اندام انجام میدهید باید در آشپزخانه باشد نه در باشگاه. این بدان معناست که هر مواد خوراکی که میخورید در بدنتان تبدیل به انرژی میشود و به مصرف میرسد. باید بدانید اهمیتی ندارد که در طول روز چهکاری انجام دادید، در واقع چه قدر وزنه در باشگاه بلند کردید یا چقدر خودتان را خسته کردید!
خواب کافی بسیار اهمیت دارد، درست متوجه شدید، پر اهمیت برای رشد عضلات بدن . که خیلی از ماها متاسفانه هنوز هم یک تا دوساعت از میزان کافی خواب خود را از دست میدهیم، به این معنی که یا تا دیر وقت کار میکنیم و یا تا ساعتها وقت خود را صرف تماشای تلویزیون یا بازی با موبایل و ایکس باکس میکنیم!
هنگامی که میخوابید به خصوص در شب، بدن بافتهای آسیبدیده ناشی از تمرینات سخت و خستگی و فشارهای مکرر وارده بر بدن را ترمیم، سلولهای تخریب شده و مرده را جایگزین میکند، و به بدن اجازه میدهد تا در طول روز بعد قویتر و بهتر عمل کند. همچنین صبح روز بعد ذهن بسیار آماده و هوشیاری خواهید داشت و شما را برای تمرین روز بعد در باشگاه آماده میکند.
شما کنترل چندانی بر روی سنتان ندارید و اینکه چندسالتان است متاسفانه بسیار فاکتور مهمی است. در واقع میتواند یک عامل اصلی در زمانی باشد که میخواهید بدنتان را بازسازی کنید. افزایش سن با خود عوارضی را به همراه دارد که برای نمونه میتوان به خستگی زودرس و التیام دیرس آسیبها و یا افزایش مسئولیتهای خانواده اشاره کرد.
شما احتمالاً با واژهی حافظه عضله آشنا هستید، همان روشی که بدن به توسط آن خود را با تمرینات سخت و شدید سازگار میکند. بدان معنا که، هرگاه به طور مداوم یک تمرین را با یک شدت بدون افزایش بار، بارها و بارها بر روی فقط یک بخشی از بدن یا تنها یک گروه عضلانی اجرا کنید، زودتر به سطح فلات (سندرم بیکاری، بیمیلی به تمرین، عادی شدن تمرینات) میرسید.
به علت اینکه بدن شما با تمرینات سازگار میشود، بنابراین تنوع در تمرینات بسیار اهمیت دارد. مطمئن شوید که تمام تمرینات پایه و کار با وزنه را انجام میدهید، اما اشکالی ندارد کمی هم تمرینات را باهم میکس کنید، (انجام تمرینات ترکیبی) با اینکار آن دسته از عضلاتتان را که ریز و غیر فعال هستند بکار وامیدارید.
هر لحظه سعی کنید تا عضلات بخشهای مختلف را با شدتهای مختلف بکاربگیرید، هر لحظه در حال سورپرایز کردن بدنتان باشید. اینکار نهتنها عضلات ثانویه را درگیر میکند، بلکه عضلاتی که برای انجام کارهای روزمره و تمرین به آنها وابسته هستید را نیز فعال میکند.
اگر هنوز بعد از یک سال به تمرینات خود ادامه میدهید و یا تمریناتتان شکل جدیتری به خود گرفتند باید نسبت به این حقیقت آگاه باشید که هر چقدر عضلاتتان حجیمتر و جثهتان بزرگتر شد، روند عضلهسازی کندتر صورت میگیرد.
بدن شما تنها به منظور حمایت و حفظ حجم وسیعی از عضلات طراحی شده است، به این معنی که با بزرگتر شدن بیش از حد عضلات سیستم عضلانی-اسکلتی از ادامهی این روند جلوگیری میکند، بنابراین سیر این روند کند میشود.
البته که با ادامهی تمرینات، قویتر و متناسبتر میمانید، البته اگر در انجام تمرینات پیگیر و جدی باشید. حتی امکان دارد خوششانس نیز باشید، ورزشکاران حرفهای حتی میتواند میزان عضلهسازی را تایک تا یک و نیم کیلوگرم افزایش دهند (در همین حدود نگاه میدارند).
سختترین بخش تمرینات حفظ وضعیت بدنی فعلیتان است. حتی اگر نمیتوانید در باشگاه به تمرین بپردازید، به قول معروف نه دستگاهی نه بهانهای، میتوانید در منزل یا پارک ویا فضای جلوی خانهتان به تمرین بپردازید. تمرین نه تنها از روند پسترفت جلوگیری میکند و بلکه اجازه میدهد تا تحرک بیشتری داشته باشید.
در آخر
باید اشاره کنیم که حقایق بسیار زیادی وجود دارد که باید نسبت به آنها آگاه باشید. ممکن است فکر کنید که به باشگاه میروید و انقدر تمرین میکنید تا به هدفتان برسید و تمریناتتان را منظم انجام دهید، اما نکتهی دلسرد کنندهای که در مقابل شما وجود دارد، فکر ناراحت کنندهای که سبب شدهاست که بسیاری از تمرینکنندگان پیش از آنکه حتی یک کیلو به حجم عضلانیشان اضافه شود تمرین را رها میکنند. اگر شما از لحاظ جثه و اندازه یک فرد متوسط هستید، کمتر از 6ماه به اهداف تناسباندامتان نخواهید رسید.
ما با در اختیار گذاردن این توضیحات قصد دلسرد کردن شما را نداریم. در حقیقت شما باید با استفاده از این اطلاعات در جهت پیشرفت و پیشبرد اهداف واقعی خود تلاش کنید. انگیزه خود را افزایش دهید. اهداف کوتاهمدت و بلند مدت واقعی برای خودتان در نظر بگیرید. بدانید باید انتظار چه چیزی را داشته باشید. با انجام تمرینات به بدنی سالم و قدرتمند دستیابید، نه فقط در رویای یک عضلهی بسیار بزرگ دوسربازو باشید.
تا جایی که امکان دارد تحت نظر یک مربی در باشگاه تمریناتتان را باجدیت و پشتکار انجام دهید. همچنین توصیه میکنیم که خود را به انجام اینکار تشویق کنید. شما میتوانید با این عبارت ( نه به ترس، نه به توقع زیاد، نه به بسیار بزرگ) در رسیدن به اهداف تناسباندام، افزایش قدرت، هایپرتروفی عضلانی و سلامتی کل بدنتان، موفق شوید. جلسات تمرینی بهمنظور کمک به رشد عضلات بدن هر چه بهتر و بیشتر در بدنتان همراه با بکارگیری دانش و علم بدنسازی طراحی شدهاند.
بهنظر شما آیا ممکن است رابطه جنسی و خودارضایی در تمرینات بدنسازی و عضلهسازی تأثیر داشته باشد؟ این پرسش همواره در ذهن افراد بسیاری مطرح است که آیا روابط جنسیشان، عملکرد ورزشی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد؟ بله، بین رابطه جنسی و عضلهسازی ارتباط وجود دارد، اما باید بدانیم این ارتباط به چه صورت است. (بهترین برنامه ورزشی برای تناسب اندام کل بدن)
روابط جنسی سالم میتواند سلامت روانی، جسمی و کیفیت زندگی را تقویت کند، اما عادت جنسی ناسالم میتواند بدن را مختل کند. همه ما دوست داریم که استایل ورزشکاری داشته باشیم و عضلاتی فوقالعاده بسازیم (حرکات فوق العاده برای استایل بالاتنه). بعضی از افراد فکر میکنند که برای دستیابی به این هدف، روابط جنسی باعث محدود شدنِ رشد عضلات خواهد شد.
باتوجه به تمام گفتهها، بسیاری از ورزشکاران دچار سردرگمی میشوند که آیا باید تمرینات بدنسازی را ادامه دهند یا خیر؟ یا اینکه برای رشد بیشتر باید از رابطه جنسی دوری کنند. بهخاطر تمام این سردرگمیها و پرسشهای فراوان، ما تصمیم گرفتیم که در مورد تأثیر روابط جنسی بر بدنسازی، مقالهای را برای شما ارائه دهیم.
پیش از اینکه تأثیر روابط جنسی بر بدنسازی را مورد بررسی قرار دهیم، بهتر است ابتدا در مورد نیروی جنسی مطالبی را بیان کنیم. همانطورکه همه ما میدانیم دلیل وجود این حس، بهخاطر هورمون تستوسترون است. اگر میزان تستوسترون بدن افزایش یابد، شهوت نیز بیشتر میشود و برعکس اگر سطح تستوسترون کاهش یابد، شهوت نیز کم خواهد شد.
بالا رفتن سطح تستوسترون، موجب افزایش میل جنسی میشود، پس بهتر است سطح تستوسترون را افزایش دهیم. به همین خاطر است که بدنسازی ورزشی فوقالعاده است، زیرا در کنار عضلهسازی، باعث افزایش سطح هورمون تستوسترون نیز میشود.
حرکات چند مفصلی (لانگز، اسکوات، پرس سینه، ددلیفت و پرس سر شانه) باعث ترشح بیشترین مقدار تستوسترون در بدن میشود؛ زیرا این حرکات از بیشترین فیبرهای عضلانی استفاده میکنند و به همین دلیل گردش تستوسترون درون بدن نیز افزایش خواهد یافت.
شما میتوانید از طریق تمرینات بدنسازی، میزان تولید تستوسترون را افزایش دهید. تمرینِ زیاد از اندازه، باعث ترشح بیشازحد تستوسترون و اختلال در نیروی جنسی خواهد شد. شما باید حجم تمرینات خود را کمکم افزایش دهید تا دچار تمرینزدگی نشوید.
بعضی از بدنسازان از رابطه جنسی هراس دارند و میگویند که در روابط جنسی، میزان زیادی تستوسترون از بین میرود. این موضوع خیلی وقت است که در میان بدنسازان وجود دارد؛ اما باید بگوییم که رابطه جنسی افزایش تستوسترون در بدن میشود. با افزایش تستوسترون در بدن، عضلهسازی و عملکرد ورزشی بیشتر خواهد شد.
شما باید به زمان انجام رابطه جنسی دقت داشته باشید. بهتر است که لذت رابطه جنسی را به بعد از تمرینات موکول کنید.
همانطورکه گفته شد روابط جنسی تأثیر مثبتی بر بدنسازی میگذارد. همچنین تمرینات بدنسازی میتواند در زندگیِ جنسی ما نیز تأثیرات خوبی داشته باشد. در ادامه، چند مطلب در مورد بدنسازی بیان میکنیم که باعث میشود روی رابطه جنسی شما تأثیرگذار باشد.
بعضی افراد میخواهند به درصد چربیِ تکرقمی برسند. آنها به این دلیل که چربی بدنشان بسیار کم شده، سطح میل جنسیشان نیز به شدت کاهش مییابد. در کنار این مشکل، ممکن است این افراد انرژی لازم برای برقراری رابطه جنسی را نداشته باشند. اگر زندگی جنسی شما دچار مشکل شده، باید به درصد چربی بدن خود توجه داشته باشید.
یکی دیگر از موارد مهم، مکملهایی است که مصرف میکنید. بینتیجه بودنِ استفاده از مکملها، میتواند عملکرد و میل جنسی شما را کاهش دهد. پس در انتخاب نوع مکمل خود دقت لازم را داشته باشید.
جالب است بدانید که رابطه جنسی را نوعی ورزش هوازی چربیسوز میدانند. چون در آن ضربان قلب بالا میرود. البته مدت زمان، سرعت و شدت رابطه جنسی هم تأثیر مستقیمی بر میزان کالریسوزی رابطه دارند.
با توجه به میزان کالریسوزیِ بالای رابطه جنسی، که میتوانیم بگوییم تقریباً هر ساعت رابطه جنسی میتواند ۵۰۰ کالری بسوزاند، اگر به دنبال عضلهسازیِ خالص و بدون چربی هستید، داشتن رابطه جنسی منظم و با شدت بالا راه رسیدن به این خواسته را برایتان کوتاه خواهد کرد.
همانطورکه گفته شد روابط جنسی تأثیر مثبتی بر بدنسازی میگذارد. همچنین تمرینات بدنسازی هم میتواند در زندگیِ جنسی ما تأثیرات خوبی داشته باشد. در ادامه، چند نکته درباره بدنسازی و بیان میکنیم که باعث میشود روی رابطه جنسی شما تأثیر خوب یا بد داشته باشد.
همچنین ممکن است این افراد انرژی لازم برای رابطه جنسی را نداشته باشند. پس دقت داشته باشید که اگر زندگی جنسی شما هم دچار مشکل شده، باید به درصد چربی بدنتان توجه داشته باشید.
یکی از مسائل مهمی که در ارتباط با رابطه جنسی ورزشکاران وجود دارد، مصرف مکمل زینک و روی است. مردان بعد از اینکه به ارگاسم میرسند، مقدار مشخصی زینک در اسپرم آنها آزاد میشود. زینک نقش مهمی در عضلهسازی دارد تا حدی که کمبود آن میتواند موجب ناباروری در مردان شود.
وقتی سطح زینک در بدن پایین است تحریک جنسی کمتر پیش میآید و عضلهسازی هم به سختی انجام میشود.
در نتیجه اگر شما مرتب رابطه جنسی دارید، باید برای جلوگیری از کمبود زینک در رژیم خود از مواد غذایی حاوی زینک مثل بادامهندی، شیر کمچرب، ماست، لوبیا، مرغ، شکلات تلخ و بلغور جو دوسر استفاده کنید.
در پایان باید به این نکته اشاره کنیم که به جز تمام مواردی که ذکر شد، شما میتوانید هم یک زندگی جنسی فوقالعاده داشته باشید و هم بیشترین نتایج را از تمرینات بدنسازی خود دریافت کنید. از این پس، در مورد زمان برقراری رابطه جنسی دقت داشته باشید، البته نیازی نیست نگران ضعیفشدنِ پاها و از دسترفتن تستوسترون باشید.
بدن سازی، پرورش اندام یا زیبایی اندام (به انگلیسی:Bodybuilding) ورزشی است که در آن شخص بدن ساز با به کاربستن تمرینات گوناگون قدرتی و استقامتی بر روی عضلات خویش، همچنین تغذیه مطلوب و، اما استراحت کافی به ساخت بدنی حجیم، کات شده و متناسب مبادرت میورزد.